تأثیر درمان شناختی رفتاری بر اضطراب خانمهای نابارور اولیه تحت درمان iui

ناباروری و مراحل درمان آن بعنوان بحرانی در زندگی یک زوج نابارور منبعی برای بروز اضطراب خانم های نابارور می‏باشد. از آنجایی که تکنیک درمان شناختی رفتاری بعنوان یکی از روشهای موثر بر وضعیت روانی خانمهای نابارور تحت درمان مطرح است، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان شناختی رفتاری بر اضطراب خانمهای نابارور اولیه تحت درمان iui مراجعه کننده به مرکز تحقیقات ناباروری منتصریه شهر مشهد از اردیبهشت تا مرداد سال 1380 انجام گرفت. در این تحقیق بالینی110 خانم دارای ناباروری اولیه که برای اولین بار جهت درمان iui اقدام کرده بودند، به روش تخصیص تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. دو گروه در اولین روز مراجعه جهت درمان iui ( بدو مطالعه) از نظر میزان اضطراب حالت و صفت اولیه توسط آزمون اضطراب اشپیل برگر مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس در گروه تجربی مداخله درمان شناختی رفتاری شامل بازسازی شناختی وآرام‏سازی تنفسی به مدت 13-12 روز بعمل آمد. در مورد گروه شاهد تنها دوره درمان معمول بخش اجرا گردید. در هر دو گروه میزان اضطراب حالت و صفت در30 دقیقه قبل از انجام عمل (حین مطالعه) و همچنین 30 دقیقه بعد از انجام عمل iui (پایان مطالعه ) ارزیابی گردید. نتایج پژوهش نشان داد میانگین اضطراب حالت بدو مطالعه در دو گروه اختلاف معنی‏داری نداشت، اما میانگین اضطراب حالت حین و پایان مطالعه در دو گروه اختلاف معنی‏داری داشت به طوری که در گروه تجربی کاهش بیشتری مشاهده شد. میانگین اضطراب صفت بدو، حین و پایان مطالعه در دو گروه تفاوت معنی‏داری نداشت. بعلاوه اختلاف معنی‏داری بین میانگین تفاوت اضطراب حالت بدو و حین مطالعه و بدو و پایان مطالعه در دو گروه وجود داشت. همچنین میانگین تفاوت اضطراب صفت بدو و حین مطالعه و بدو و پایان مطالعه در دو گروه معنی‏دار بود در حالی که میانگین تفاوت اضطراب صفت حین و پایان مطالعه تفاوت معنی‏داری نداشت. نتایج مطالعه نشان داد که درمان شناختی رفتاری در کاهش اضطراب خانم‏های تحت درمان iui مؤثر است. بنابراین پیشنهاد می‏شود جهت تأمین سلامت روانی خانمهای تحت درمان ناباروری بکار گرفته شود.